Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie, to wyjątkowe miejsce, do którego przyjeżdżają pielgrzymi z całej Polski prosić o dar potomstwa dla siebie lub swoich bliskich.

Początki sanktuarium są owiane legendą. Pewien stolarz, mieszkaniec Matarni, w czasie srogiej zimy, podczas szalejącej zamieci, wyruszył pieszo do odległego o 10 km Gdańska, aby sprowadzić lekarza dla oczekującej rozwiązania żony, której stan zdrowia znacznie się pogorszył. W trakcie tej wędrówki tracił stopniowo siły, aż upadł z wycieńczenia. Wówczas – jako człowiek głębokiej wiary – zaczął żarliwie modlić się, błagając Boga o ratunek dla siebie, swojej żony i jeszcze nienarodzonego dziecka. Nagle pojawiła się przed nim oświetlona niezwykłym światłem piękna postać Brzemiennej Niewiasty. Powiedziała mu, że może spokojnie wracać do domu, bo żona już urodziła syna i czuje się dobrze. Stolarz zawrócił z drogi i ostatkiem sił dotarł do domu. O cudownym wydarzeniu opowiedział kilka dni później cystersom w oliwskim opactwie. Zakonnicy postanowili uczcić to wydarzenie wystawiając kapliczkę. Wieść o cudzie Maryi szybko się rozniosła. Na miejscu zdarzenia zaczęli zbierać się wierni. Większość z nich stanowiły kobiety, które nie mogły urodzić dzieci, bądź spodziewały się potomstwa. Każda z nich – zgodnie z istniejącym zwyczajem – przynosiła ze sobą woreczek z ziemią, z której z czasem powstał okazały kopiec. Na szczycie wzgórza, w środku lasu, cystersi wznieśli drewnianą kapliczkę, a w niej umieścili figurę Matki Bożej Brzemiennej.

Staraniem śp. ks. Kazimierza Krucza, pierwszego proboszcza parafii matemblewskiej, na początku roku 1988, przy kaplicy z Figurą Matki Bożej Brzemiennej, rozpoczęła się budowa Diecezjalnego Domu Samotnej Matki im. Jana Pawła II wraz z kościołem i zapleczem dla parafialnego duszpasterstwa. Więcej na ten temat można przeczytać w Albumie pt: „Spełnione pragnienie.” Historia życia ks. Kazimierza Krucza.